Rozdział 27

O godzinie 10 miała przyjść po mnie Natalia, więc wstałam z wygodnego łóżka i poszłam się szykować. Ubrana w czarne rurki oraz luźną niebieską bluzkę , i wyszykowana ruszyłam do hotelowej restauracji na śniadanie. Po zjedzeniu poszłam jeszcze do swojego pokoju, bo za nim miała przyjść Natka, miałam jeszcze półgodziny. Przeglądałam różne strony w internecie, czas bardzo szybko zleciał. Złapałam płaszczyk w rękę i wyszłam z hotelu.

- Hej. - powiedziałam do przyjaciółki która już na mnie czekała

- Siemka, pójdziemy pochodzić po sklepach? Może wybiorę coś na dzisiejszy koncert. - zapytała z uśmiechem

- Bardzo chętnie. - odpowiedziałam

Po około godzinie znajdowałyśmy się w centrum handlowym. Wchodziłyśmy do każdego sklepu, nawet z ubraniami dla dzieci. Nie obyło się bez wygłupów i wspominania najmilszych spędzonych w dawnym gronie przeżyć. Natalia wybrała sobie ciuchy i poszła je przymierzyć.

- Natalia wyglądasz ślicznie ! - powiedziałam z zachwytem do dziewczyny która prezentowała strój który miała na osobie, a była nią prześliczna błękitna sukienko-tunika spod której wystawał puszek ,taki sam jaki miała na swoich butach, pod nią założyła jeszcze leginsy. To połączenie doskonale do siebie pasowało.

- Naprawdę tak myślisz? - zapytała niepewnie. - lepiej czuję się w spodniach i bluzce. -dodała

- Mówię serio, ale wybór należy do ciebie.- uśmiechnęłam się

- No to wezmę oba zestawy. - powiedziała wchodząc znów do przebieralni

Po zakończonych zakupach poszłyśmy do McDonald's . Zajadając się zestawem dziecięcym zaczepił nas pewien chłopak.

- Cześć Natalia. - uśmiechnął się

- Hej Mateusz. Siadaj. - powiedziała Natalia. - To Ola, pamiętasz ją może z naszej grupki w dziecięcych latach? - po chwili dodała

- Olaa, Ola... - myślał . - O rany Ola ! Nie poznałem Cię – uśmiechnął się brunet

- Ja ciebie też Mateusz. - uśmiechnęłam się i przytuliłam chłopaka

- W internecie jest o tobie głośno. - zaśmiał się

- Drobnostka. - powiedziałam

- Drobnostka? Nazywasz to drobnostką ?! Nawet przez myśli nie przeleciało mi, że to mogłaś być ty. -powiedział

- A jednak. - odpowiedziałam z uśmiechem

- Macie na dzisiaj jakieś plany? - zapytał Mateusz

- Idziemy na koncert. - odpowiedziała mu Natalia

- O a kogo?

- One Direction. - powiedziała uradowana

- Ola , mało Ci ich? - zaśmiał się chłopak

- Czego nie robi się dla przyjaciółki. - spojrzałam na szczęśliwą Natalię

- Mateusz, my musimy już iść, mamy trochę mało czasu. - powiedziała Natka

- Ok, nie będę was zatrzymywał. Bawcie się dobrze. - odpowiedział i przytulił nas obie

Umówiłam się z Natalią na określoną godzinę i poszłam do hotelu. W pokoju przeglądałam moją walizkę z ubraniami. Ubrałam ciemne rurki, białą bokserkę i kremową zapinaną na jeden guzik marynarkę. Włosy rozpuściłam i pofalowałam, oraz pomalowałam się trochę mocniej niż na co dzień. Za 10 minut miałam spotkać się koło kawiarenki z Natką. Więc czym prędzej wzięłam potrzebne rzeczy i wyszłam z pokoju. Wyszłam z hotelu i zobaczyłam tam Natalię.

- A jednak. - zaśmiałam się przytulając ją

- Za zimno na sukienkę .- powiedziała uśmiechając się

Poszłyśmy na miejsce w którym miał rozpocząć się koncert. Poczekałyśmy sobie, bo była wielka kolejka. Byłam pod wrażeniem, bo dziewczyny z Polski były spokojne i przynajmniej nie rzucały się na chłopaków. Czekałyśmy jakieś 40 minut, za nim weszłyśmy do wielkiej hali. W tamtym czasie rozmawiałam z Natalią, jak zwykle było o czym. Nareszcie po długim oczekiwaniu weszłyśmy do pomieszczenia. Zajęłyśmy miejsca w drugim rzędzie.

- Jak udało Ci się załatwić tu miejsca? - zapytałam Natalii

- Nie zwlekałam, od razu gdy usłyszałam, że są dostępne bilety to bez wahania je kupiłam. - uśmiechnęła się.

Zgasło światło i piski dziewcząt nasiliły się. Ucieszyłam się gdy wreszcie zobaczyłam ich na scenie. Widziałam bardzo uradowaną Natalię, która bawiła się świetnie, więc ja też postanowiłam zapomnieć o tym, że na scenie stoją moi przyjaciele, tylko zaczęłam bawić się bardzo dobrze.

Po 2 godzinnym koncercie chłopcy zeszli ze sceny i poszli rozdawać autografy.

- Ola ! Błagam chodź ze mną ! - prosiła mnie

- Czemu nie. Chodźmy.-uśmiechnęłam się i skierowałyśmy się w stronę chłopaków. Stanęłyśmy i czekałyśmy na swoją kolei .

- Teraz my . - ścisnęła mnie Natalia

- Jak się nazywasz? - zapytał Louis Natkę

- Natalia. - uśmiechnęła się.

- Bardzo ładne imię. - odpowiedział i dał jej autograf.

Gdy Louis podał go jej , spojrzał na nią i na mnie. Podszedł do innej fanki, ale obrócił się jeszcze raz w naszą stronę.

- Ola ! Co ty u robisz? - podbiegł do mnie i przytulił

- Przyszłam na wasz koncert – zaśmiałam się i odwzajemniłam uścisk

- Ola , kochanie ! - przytulił mnie z całej siły Harry i pocałował

- Hej Harry. - powiedziałam uśmiechając się

Pozostali też się ze mną przywitali. Widziałam jak fanki na mnie patrzą, a w oczach Natalii widziałam niepewność, bo nie wiedziała co ma robić.

- To jest Natalia. - uśmiechnęłam się do nich pokazując na nią. - moja przyjaciółka. - dodałam

- Hej Natalia. - przytulili ją chłopcy

Radość Natki była nie do opisania. Rozmawialiśmy z nimi bardzo długo i Zayn złożył na propozycję.

- Słyszałem, że w centrum Warszawy jest dzisiaj jakaś impreza. Idziemy? - zapytał

- Pewnie, chciałbym zobaczyć jak wygląda to w Polsce. - odpowiedział Niall i wszyscy mu przytaknęli .

Pojechaliśmy czarnym busem na imprezę. Była to impreza na której zbierali pieniążki na chore dzieci. Zawsze podobały mi się takie akcje. Całą grupą stanęliśmy gdzieś z boku. Było już ciemno, więc nas nie było widać. Ale nawet w ciemności dziewczyny zauważyły chłopców i podbiegły po autografy i zdjęcia. Oddaliłam się trochę z Natalią i oglądałyśmy koncert. Chłopcy gdy skończyli podeszli do nas.

- Pić mi się chce, zaraz wrócę. - oznajmiłam

- Czekaj, idę z tobą. - powiedział Louis

- Ej kupcie mi coś do żarełka ! - krzyknął Niall gdy odchodziliśmy

Poszliśmy do sklepu. Wzięliśmy po piciu dla każdego, i jak zwykle jedzenie dla Horanka. Zapłaciliśmy i wyszliśmy. Poszliśmy na około bo Louis się uparł.

- Ola musimy porozmawiać. - powiedział

- Słucham Cię. - uśmiechnęłam się

Nagle Louis stanął i spojrzał w moje oczy .

- Coś się stało?- zapytałam

- Nic, a musiało się coś stać? - zaśmiał się

- W sumie to nic, ale zatrzymałeś się tak nagle i … - nie dokończyłam bo Louis mnie pocałował. Tak Louis Tomlinson mnie właśnie pocałował.

- Przepraszam. - powiedział i spuścił wzrok

- Nic się nie stało, ale Lou ja jestem z Harrym .-odpowiedziałam

- Ola nie rozumiesz? Ja Cię kocham.. - oznajmił

- Lou muszę Ci się do czegoś przyznać. - powiedziałam

- Słucham Cię uważnie.

- No bo.. jak ty wtedy w nocy wszedłeś do pokoju.. ja to wszystko słyszałam. W tamtej chwili udawałam, że śpię. Louis przepraszam, że Ci nie powiedziałam. - wymamrotałam zacinając się

- Słyszałaś? - burknął

- Tak. - spojrzałam na niego

- A więc dowiedziałaś się wcześniej, co do ciebie czuję. - uśmiechnął się

- Najwidoczniej. - lekki uśmiech pojawił się na mojej twarzy

- Louis nie mówmy nikomu o tym co przed chwilą się wydarzyło. Dobrze? Nikomu. Musimy zachowywać się normalnie.- powiedziałam po chwili

- Dobrze. - odpowiedział

Wróciliśmy do grupy jakby nigdy nic. Niall oczywiście marudził co tak długo bo był głodny. Z Harrym staliśmy objęci. Wszyscy byliśmy wpatrzeni na koncert.

Gdy impreza zakończyła się, wszyscy rozeszliśmy się do swoich hoteli a Natka do swojego domu. Przed zaśnięciem myślałam jeszcze o Louisie, i o tym co dalej będzie ze mną i Harrym gdy się dowie.

___________

Hehe i jest 27 :) Myślę, że się spodobał :) Dziękuję ♥