Rozdział 16

Minął już miesiąc od śmierci mojego taty, radziłam sobie coraz lepiej. Zaczęłam chodzić do szkoły w ‘’kratkę’’ , ale zawsze coś. Z chłopakami porozumiewałam się bardzo dobrze.

- Jak się spało? – uśmiechnął się Louis

- A muszę przyznać, że wreszcie dobrze. – odwzajemniłam uśmiech schodząc po schodach

Usiadłam na krześle w kuchni i śmiałam się pod nosem z Lou. Robił jajecznicę i trochę mu to nie wychodziło.

- Odsuń się marchewo. – powiedziałam wstając i podchodząc do patelni

- Ależ proszę bardzo. – uśmiechnął się

Po 10 minutach usiedliśmy do stołu w jadalni.

- Louis, chcę Ci bardzo podziękować, że mogę u ciebie mieszkać. Ale będzie lepiej jak będę mieszkać u mnie w domu.

- O nie Ola, nie ma takiej opcji. Zostajesz u mnie i koniec kropka.

Na sercu po jego słowach, zrobiło mi się od razu lepiej.  Usłyszałam dźwięk mojego telefonu dochodzący z pokoju, zerwałam się z krzesła i poszłam odebrać.

- Słucham?

- Ola przyjadę dzisiaj po ciebie o 18. – usłyszałam w słuchawce głos uradowanego Harrego

- Eh no dobrze, ale gdzie mnie chcesz zabrać?

- Ale ciekawska, zobaczysz.

- Oj loczek, loczek.

- Dobra ja muszę kończyć.

- OK, pa

Schodząc po schodach na dół, zobaczyłam jak Louis sprząta po śniadaniu.

- Pomogę Ci. – uśmiechnęłam się i wzięłam od niego talerze, i poszłam je pozmywać.

- Dziękuję. – odwzajemnił uśmiech

Gdy skończyliśmy sprzątać usiedliśmy w salonie.

- Harry powiedział, że przyjedzie po mnie dziś o 18. – uświadomiłam go

- Ooo ciekawe co teraz wymyślił.

- Co masz na myśli?

- Nie nic, nic. Baw się dobrze. – wymusił uśmiech

- Ej ty się z nim pokłóciłeś ? – spoważniałam

- Mała sprzeczka , nie ważne. – objął moje ramię

Włączył jakieś wiadomości. Nie było nic ciekawego.

- Idę się przejść, chcesz iść ze mną? – zapytałam

- Bardzo chętnie. – uśmiechnął się Louis

Ubraliśmy się i wyszliśmy z domu. Chodziliśmy po parku i poszliśmy do Milkshake City. Zamówiliśmy po shake, i usiedliśmy do małego stolika. Po chwili w miejscu, którym się znajdowaliśmy, pojawiła się grupka fanek. Przyglądałam się Louisowi z zaciekawieniem.

- Ehh przepraszam. – usiadł znów do stolika

- Nie ma za co. – uśmiechnęłam się

Po godzinie wyszliśmy z Milkshake City. Poszliśmy do parku, spacerowaliśmy i przeszliśmy koło jeziora w którym mój tata stracił życie. Za chwilę rozpłakałam się.

- Ciii… - uspokajał mnie Louis.  – chodźmy stąd. – objął mnie i poszliśmy

To jest straszne uczucie, przechodzić koło miejsca w którym zginęła najważniejsza osoba w życiu. Po niedługim spacerowaniu wróciliśmy do domu.

- To co robimy na obiadek? – uśmiechnęłam się

- Zamówmy pizzę.

- Oj Lou, Lou. Będę gruba. – powiedziałam – w sumie to już jestem- burknęłam po nosem

- Co ty powiedziałaś?! – spoważniał

- Nic, nic – wyszczerzyłam się.

Louis zamówił pizzę. Po 30 minutach przywiózł ją nam dostawca.

- Mmmm pycha. – zajadał się Lou

- Hmmm czy to miało znaczyć, że mój obiad nie byłby lepszy? – uniosłam jedną brew.

- Skądże, gotujesz doskonale. – uśmiechnął się.

Po zjedzeniu obejrzeliśmy jakiś serial. Poszłam do swojego pokoju i ubrałam cieliste rurki, białą bokserkę i na nią założyłam marynarkę tego samego koloru co spodnie. Poszłam do łazienki i tam pofalowałam lekko włosy i wpięłam w nie białego kwiatka. Pomalowałam się trochę mocniej i zeszłam na dół.

- Wyglądasz bajecznie. – wyszczerzył się Louis

- Nie żartuj sobie.

- Nie żartuję .

- Jasne, jasne. – wystawiłam język.

O 18 do drzwi zapukał loczek.

- Witaj śliczna, idziemy? – uśmiechnął się

- Pewnie. – odwzajemniłam uśmiech, i ubrałam płaszczyk i założyłam buty. – Paa Louis! – krzyknęłam wychodząc z domu.

Wsiedliśmy do czarnego samochodu.

- To gdzie jedziemy? – zapytałam wpatrując się w Harrego

- Niespodzianka. – uśmiech nie znikał mu z buzi.

Louisa traktowałam jak przyjaciela, Harrego również, ale przyciągało mnie coś do niego.

Gdy dotarliśmy na miejsce, znajdowaliśmy się przed małą, ale za to piękną restauracją. W środku czekał na nas stolik dla dwóch osób. Usiedliśmy.

- Harry tu jest jak w bajce. – rozglądałam się.

- A w tej bajce znajduję się piękna królewna. – spojrzał mi w oczy

- Oj loczek.

Harry nalał mi i sobie szampana.

- Ola, nie wiem jak to powiedzieć. – mamrotał. – Bo wiesz, ja, ja Cię kocham. Olu, czy zostaniesz moją dziewczyną? – wstał i spoglądał w moje oczy.

Byłam w szoku. 

_____________

O tak.. ;d jest i 16. ;d