Rozdział 19

Obudziłam się o 5. Usiadłam na łóżku, i postanowiłam nie iść dzisiaj do szkoły. Myśl o zdradzie mnie przerażała. Usiadłam na łóżku i zaczęłam płakać jak małe dziecko. Powróciły do mnie wszystkie wspomnienia, jak żyła moja mama, myślałam co ona by zrobiła w mojej sytuacji.  Tata, co on by mi doradził, i Miguel który wspierał by mnie w tej sytuacji. Teraz nie miałam nikogo oprócz chłopców.

Kręciłam się po pokoju przez godzinę. Miałam mieszane uczucia. Nie wiedziałam co mam robić.

Zeszłam do salonu i położyłam się na kanapie. Nie wiem nawet kiedy, zasnęłam.

Obudziłam się po 2 godzinach. Poczułam jak ktoś głaszcze mój policzek.

- Harry? Co ty tu robisz? – usiadłam i odsunęłam jego dłoń

- Przyszedłem niedawno . – odpowiedział

- Harry powiedz mi wreszcie, czy to prawda? Czy to prawda, że mnie zdradziłeś? – zapytałam i spojrzałam się w jego zielone zapłakane oczy.

- Ola. Kocham Cię. Tak to prawda. Przepraszam . – zaczął płakać

- Jak mogłeś. Harry, ja Cię kocham, a ty co ? a ty mnie zdradzasz. – wymamrotałam

- Przepraszam Ola, wybacz mi.

- Nie Harry. Co ty sobie myślałeś? – łzy leciały mi jedna po drugiej.

- Ola proszę, wybacz mi, Kocham Cię

- Idź sobie do swojej dziewczyny, ona cie pocieszy.

- Moja dziewczyna siedzi przede mną .

- Nie Harry, twoja dziewczyna nie siedzi przed tobą. Idź do niej, nie rozumiesz  ? mam ci to napisać na kartce? – powiedziałam zachrypniętym i zapłakanym głosem

- Jeśli chcesz, dobrze pójdę, ale pamiętaj że na zawsze jesteś tutaj i kocham cię – powiedział i pokazał na swoje serce.

Gdy wyszedł schowałam głowę w poduszkę i płakałam. Płakałam to mało powiedziane, ryczałam, łzy leciały mi jak wodospad.

- Ola, już ciichuto. – przytulił mnie Louis

- Lou, jak on mógł? Jak on mógł mi to zrobić ! – płakałam wtulając się w niego

- Już dobrze, nie płacz. Wyjaśnisz sobie wszystko z nim i będzie dobrze, zaufaj mi.

- Nie Louis, nic nie będzie dobrze, moje życie nie ma sensu, wszystkich tracę po kolei.

-  Nie mów tak Ola !

- Taka prawda, nadejdzie dzień w którym nie wytrzymam już psychicznie i zrobię sobie coś.

- Nic sobie nie zrobisz, bo ja będę przy tobie.

- Louis czy ty wiesz może co to za dziewczyna z którą no wiesz mnie zdradził Harry?

- Wiem.

- Kto taki? Proszę Louis powiedz mi.

- Ashley Foutley

- Co?! Jak to ?!

- Znasz ją?!

- Przecież...... ale jak to? ona ? tak Louis znam i to bardzo dobrze !

- Uspokój się Ola.

- Nie uspokoję się. Wychodzę. – powiedziałam, ubrałam się i wszyłam z domu

- Jadę z tobą. – oznajmił Louis

Pod domem Ash byliśmy po 15 minutach. Zobaczyłam tam samochód loczka. Serce ścisnęło mnie od środka. Podeszłam do drzwi i zapukałam.

- Ooo Ola, co ty tu robisz? Nie jesteś w szkole? – zapytała nie wiedząc co robić

- A widzisz żebym była? – parsknęłam – widzę, że mój chłopak przypadł Ci do gustu.

- Mówiłam Ci od samego początku.

- Ale to nie znaczy żebyś mi go perfidnie zabierała !

- Ja nikogo nie zabieram, sam  się do mnie dobierał. – uśmiechnęła się.

- I co się głupkowato cieszysz? Zaraz ta twoja mordka nie będzie zbyt ładna !  – wykrzyczałam jej w twarz i chciałam ją walnąć ale się powstrzymałam

- Ola ! uspokój się. – powiedział Harry

Gdy usłyszałam jego głos, miałam łzy w oczach . Zobaczyłam go stojącego koło Ashley.

- Nie będę wam przeszkadzać, szczęścia wam życzę, ale uważaj Ashley bo zrani Cię on tak jak mnie ! – krzyknęłam

- Kotku zaczekaj! – krzyknął Harry

Podbiegł do mnie i złapał za ręce.

- Kocham Cię- powiedział.

- Właśnie widzę, idź do swojej paniusi. Może ona przypadnie Ci do gustu. Następna koleżaneczka z klasy.

- Ola wysłuchaj mnie. – oznajmił i przytrzymał moje ręce , przybliżając się do mnie

- Puść mnie ! – wykrzyknęłam zapłakanym głosem i pobiegłam do auta Louisa.

Przed autem zatrzymałam się, nie mogłam patrzeć na roześmianą Ashley. Podbiegłam do niej i walnęłam ją ‘’z liścia’’ w twarz.

- Ałaaa!! Opanuj się kobieto !! Nie pozwalaj sobie na wiele ! –krzyknęła mi prosto w twarz i trzymała się za polik.

- Nie będziesz mi rozkazywać ! Nienawidzę Cię fałszywa ‘’przyjaciółko’’ !! – wykrzyczałam

- Ola ! Co ty robisz? Ona ma rację, nie możesz pozwalać sobie za dużo- powiedział Harry

- No no jeszcze ją broń !! – rozpłakałam się

- Chodź już Ola. – podszedł do mnie Lou i objął

- Zostawcie mnie wszyscy w świętym spokoju !! Mam dosyć życia ! rozumiecie? Dosyć !!! – krzyknęłam i pobiegłam przed siebie

______________

Takie trochę bez sensu ;p Dziękuję za badzo miłe komentarze, no nie znowu dziękuuję, no ale wam mogę dziękować bez granic ♥♥