Rozdział 23

Godzina 10, wstałam z łóżka i zeszłam na dół. W salonie dostrzegłam śpiących chłopców. Zaśmiałam się na ich widok. I weszłam do kuchni zrobić sobie śniadanie. Zrobiłam płatki, wzięłam miskę w rękę i poszłam do mojego pokoju. Usiadłam na łóżku zajadając się śniadaniem i włączyłam telewizję. Gdy zjadłam, leciała moja ulubiona piosenka na kanale muzycznym. Włączyłam muzykę głośniej i stanęłam przed szafą. Zaczęłam tańczyć i wybierać ciuchy w które miałam się ubrać. Nie usłyszałam nawet, że ktoś wszedł do pokoju.

- Nie dasz człowiekowi nawet normalnie pospać. – zaśmiał się Louis, który ściszał telewizję

- Normalnym spaniem to tego bym nie nazwała. – parsknęłam

- Ola, głowa mnie boli ! – oznajmił Lou

- Nie dziwie Ci się. – zaśmiałam się – weź tabletkę przeciw bólową i napij się wody- powiedziałam

- Ok, a ty tu za bardzo nie szalej. – odpowiedział wychodząc z pokoju.

Olałam to co powiedział i włączyłam muzykę ponownie. Wreszcie wybrałam ciuchy ( ciemne rurki, biała luźna bluzka ) i poszłam do łazienki. Wzięłam szybki prysznic. Ubrałam się i pomalowałam. Po wyjściu z łazienki usiadłam na łóżku i wyciągnęłam swój telefon, muzyka grała dalej a ja pisałam smsa do mojej dawnej przyjaciółki z Polski, gdy byłyśmy małe byłyśmy ze sobą bardzo zżyte i nie opuszczałyśmy siebie na krok. Dawno z nią nie rozmawiałam, i postanowiłam jej wszystko opisać w wiadomości, co ostatnio się wydarzyło w moim życiu. Po napisaniu bardzo długiego smsa , zeszłam na dół. Zdziwiłam się, bo chłopców już nie było. Stanęłam przed pokojem Lou i zapukałam.

- Mogę wejść? – zapytałam

- Pewnie. – odpowiedział

Gdy weszłam , wybuchnełam śmiechem.

- Widzę, że nie tylko ja mam dylematy rano. – powiedziałam wycierając łzy spływające mi po policzkach ze śmiechu.

- To nie jest śmieszne ! Ja naprawdę nie wiem co mam ubrać, wszystko brudne. – przymrużył oczy stojąc naprzeciwko szafy

- Mam sprawdzić czy na pewno jest WSZYSTKO brudne? – wystawiłam język

- Możesz sprawdzić. – pokazał ręką na szafę i usiadł na łóżku

Niepewnie podeszłam do szafy.

- O rany ! Lou ! – przeraziłam się gdy zobaczyłam jego szafę.- Ty masz więcej ciuchów niż ja. – zaśmiałam się. – a to? –wyciągnęłam z szafy niebieską bluzkę, która była czysta

- Nie lubię jej. – powiedział

- A co Ci zrobiła? – podniosłam jedną brew, i wlepiłam znowu wzrok w ciuchy.

W końcu coś mu przypadło do gustu, znalazłam jego ‘’zaginioną’’ białą bluzkę w niebieskie paski.

- A właśnie Louis, gdzie są chłopcy? – zapytałam wychodząc z pokoju

- Poszli do swoich domów. – odpowiedział

- Ale tak bez pożegnania? – posmutniałam

- Nie martw się , zobaczysz ich dzisiaj. Mamy niespodziankę. – wyszczerzył się

- Niespodziankę? – uśmiechnęłam się

- Tak, a teraz pozwól, że się przebiorę. – wystawił język

- No już wychodzę. – powiedziałam zamykając drzwi

Poszłam do kuchni zrobić śniadanie Louisowi, a potem poszłam do salonu.

Siedziałam na kanapie, oglądałam jakiś teleturniej i cieszyłam się wolną chwilą. W szkole mieliśmy 3 tygodniową przerwę, i bardzo dobrze bo nie miałam zamiaru widywać Ashley. Usłyszałam jak Lou schodził po schodach.

- W kuchni na ciebie czeka przyszła żona Nialla. – powiedziałam

- Witam Cię jajecznico, pięknie pachniesz ! – powiedział Lou wchodzący do kuchni. – Ej Ola, ja mam ją zjeść? – zapytał

- No nie, pocałować. – zaśmiałam się

- Mmm, Ola wiesz, że robisz najlepszą jajecznicę? – zapytał zajadając się

- Teraz już wiem. – odpowiedziałam

Usłyszałam pukanie do drzwi i podbiegłam aby otworzyć.

- Cześć! – przywitali się pozostali członkowie One Direction

- Hej. – przytuliłam każdego po kolei, a Harremu dałam buziaka.

- Louis ! Jak mogłeś ! Nienawidzę Cię ! – krzyknął Niall widząc Lou

- O co Ci chodzi? – zrobił wielkie oczu Louis

- Marchewo ! zjadłeś moją żonę !!!!! – wykrzyczał zaniepokojony Niall

Wszyscy nie mogli powstrzymać się od śmiechu, ale nie blondasek.

- Dobrze, tobie też zrobię. – uśmiechnęłam się i poszłam zrobić mu jedzenie.

Gdy Niall zajadał się, my poszliśmy do salonu. Oglądaliśmy różne teleturnieje.

- Louis dzisiaj wspomniał o jakiejś niespodziance. – powiedziałam po cichu wtulając się w Harrego.

- Właśnie ! Musimy już wychodzić… - oznajmił Harold

Wszyscy ubraliśmy się i wyszliśmy, przed domem czekał na nas już czarny bus. Weszliśmy do niego i zajęliśmy miejsca.

- Gdzie jedziemy? – zapytałam uśmiechając się

- Zobaczysz. – powiedział Zayn

Dojechaliśmy do jakiejś wielkiej hali, nie miałam pojęcia gdzie jesteśmy.

- Gdzie idziemy? – zapytałam

- Go Karting !! – krzyknęli chórem

Zaśmiałam się pod nosem, bo nawet dobrze sobie w tym radziłam. Ubraliśmy specjalne stroje i kaski.

- No to kto pierwszy się ściga? – wyszczerzył się Liam

- Ja, Ola i Louis. – zaśmiał się Harry

- Mi to tam pasuje, bójcie się ! – wyszczerzyłam się

Pierwszy wyścig wygrał Harry.

- O tak ! Jestem wielki ! – krzyknął szczęśliwy

- Poczekaj, i tak Cię pokonam ! ja dopiero się rozgrzewam. – zaśmiałam się

Następny wygrał Liam itd. Potem był ostatni, który wygrałam ja.

- Widzisz? Pokonałam Cię ! – krzyknęłam uradowana do Harego.

-Też Cię kocham. – podszedł do mnie i pocałował.

Po skończonej niespodziance, poszliśmy do restauracji. Zjedliśmy kolację i wróciliśmy do domu. Zrobiliśmy seans filmowy, i wieczór zleciał nam bardzo przyjemnie. Około godziny 3 w nocy zaczęliśmy się wygłupiać. Wszyscy zasnęliśmy około 5.

__________________

Jest 23. :) Przepraszam mam brak weny ! ;( ale postaram się napisać następne :) Jesteście niesamowite ! ♥

ps. ''Bohaterowie'' wskoczyło mi przed 23 rozdział, bo dodałam tam zdjęcia i  nie umiem zrobić tak żeby wróciło na swoje miejsce ;p , zapraszam do obejrzenia :) ♥