Rozdział 5

-Co wy tu robicie? – powiedziałam stojąc w pidżamie, przed sobą widziałam 5 chłopaków.

- Ty nie przyszłaś do nas, to my przywędrowaliśmy do ciebie. – powiedział Louis

-Dobra wejdźcie, ale cicho mi tu, bo Miguel spi.- zaprosiłam ich do środka

- Dobra, dobra będziemy cicho. – powiedzieli chórem

Usiedliśmy wszyscy w salonie.

- To może zagramy w butelke? – zapytał Niall

- To dobry pomysł- przytaknęli pozostali prócz mnie

- To ja kręcę – powiedział pan marchewka, wypadło na Harrego

- Harry, hmm , pocałuj Olę. – dodał,  

Zatkało mnie i widziałam, że Harrego też.

-Może obejrzymy jakąś komedię. – powiedziałam od razu,  chłopacy przytaknęli że to dobry pomysł, włączyłam jakąś komedię, i usiadłam miedzy nogami Harrego a Louisa, tsaaa niestety  inaczej się nie dało.

Komedia była nawet  zabawna. Zbliżała się 2 w nocy. Chłopacy już spali, to postanowiłam, że nie będę ich budzić i poszłam do swojego pokoju. Nie mogłam zasnąć i słyszałam jak ktoś chodzi po domu. Zeszłam po cichu na dół i zobaczyłam tam nie śpiącego Liama.

- Ej co jest? – powiedziałam – czemu nie śpisz?

- Nie mogę zasnąć, ja pójdę do domu nie obrazisz się? – zapytał

- skąd, ale jesteś pewien ? jest noc, będę się bała. To chociaż napisz smsa jak dotrzesz do domu dobrze?

- Napisze, obiecuje. – powiedział i wyszedł

Był już ranek , wstałam z łóżka i zobaczyłam jak chłopacy nie śpią.

- Cześć, jak się spało? –zapytałam

- Gdzie Liam? Spało się dobrze, ale troche nie wygodnie . –oznajmili

- Właśnie Liam – pobiegłąm do pokoju i dorwałam się do telefonu, na szczęście sms był od niego  że dotarł do domu. Poszłam na dół i odpowiedziałam im na pytanie.

- U siebie w domu, nie mógł tu zasnąć. – uśmiechnęłam się.

- Niall chce jeść, jeść, jeść !! – krzyczał Niall, i wszyscy zaczęli się śmiać

Poszłam do kuchni i zrobiłam naleśniki, nagle ktoś objął mnie w tali i zapytał

- Pomóc Ci? – wiedziałam kto to był. To Harry.

- Nie dziękuję. – Uśmiechnęłam się – Gotowe! – krzyknęłam

Zaniosłam do salonu, a Harry niósł za mną talerze.

Po zjedzonym śniadaniu musiałam iść do pracy i akurat rodzicie wrócili do domu to zajęli się Miguelem. A chłopacy mnie odprowadzili.

W pracy było spokojnie. Do domu wróciłam akurat na obiad. Zmęczona wdrapałam się po schodach do mojego pokoju, i odpaliłam komputer, nic nowego – powiedziałam pod nosem.

Wyciągnęłam moją gitarę z pokrowca i zaczęłam grać, nawet nie zauważyłam kiedy w drzwiach stanął Hazza.

-Co ty tu robisz?! – przestałam grać

-Otworzyła mi drzwi twoja mama- powiedział – jest bardzo miła- dodał

- To nie jest moja prawdziwa mama. To moja macocha, można tak powiedzieć, moja mama  nie żyje…-i w tym momencie rozkleiłam się i zaczęłam płakać . –  Mia jest straszna, nienawidzę jej ,  i ona nienawidzi mnie.

- Ojej tak mi przykro… - podszedł do mnie Harold i mnie przytulił, w jego objęciu czułam się bezpieczna, i wreszcie miałam kogoś z kim mogłam porozmawiać.

________

Strasznie krótki.. ale obiecuję, że będą o wiele dłuższe. :) może dodam dzisiaj jeszcze 6 rozdział. :)