Rozdział 33

Wstałam o 7, poszłam do kuchni zrobić sobie śniadanie. Z kanapką i kawą poszłam do jadalni. Usiadłam do stołu, i jedząc patrzyłam za wielkie okno w pomieszczeniu. Westchnęłam głośno bo pogoda była kiepska, niestety padał deszcz. Po zjedzeniu poszłam do łazienki gdzie odbyłam poranne odświeżenie . W pokoju ubrałam szare rurki i czerwoną, za dużą bluzę. Włosy zostawiłam rozpuszczone i pomalowałam się. Spakowałam swoją torbę i zeszłam na dół. Ku mojemu zdziwieniu Louis już nie spał.

- A co ty tutaj robisz? Czemu nie śpisz? - uśmiechnęłam się lekko

- Spać mi się już nie chce.

- Aha, jak ja bym była tobą to jeszcze w łóżku bym grzecznie spała.

- A ty gdzie się wybierasz?

- Szkoła marchewko, szkoła. - westchnęłam

- Odprowadzić Cię?

- Nie trzeba. Zmokniesz. - zachichotałam

- No to Cię odprowadzę. - poruszył brwiami

- Ale Louis ja muszę już wychodzić, a za nim się ubierzesz to..

- No to pójdę w piżamie. - przerwał mi

- O nie, Louis proszę Cię. - zrobiłam ''facepalm''

- Będzie fajnie. - zaczął ubierać buty i kurtkę.

- Lou idioto !

- Nie marudź tylko ubieraj się. - ubierał mi kurtkę i buty

-Mogłabym tak codziennie. - zachichotałam

- Bierz torbę i idziemy. - uśmiechnął się

- No to chodźmy. - zarzuciłam torbę na ramię i założyłam kaptur.

Wyszliśmy z domu i nie obyło się bez śmiechów.

- Louis ! Proszę Cię ! - wybuchłam śmiechem gdy Louis wskakiwał w każdą napotkaną kałużę

- No co. - wyszczerzył się

- O nie zostaw mnie ! - krzyknęłam i zaczęłam biec

- Masz za swoje ! Z Louisa Tomlinsona nie można się śmiać ! - wrzucił mnie do kałuży

- Zabije Cię wariacie ! Jak ja wyglądam ! - krzyknęłam bo byłam cała mokra i do tego spodnie przetarły mi się gdy upadłam na kolana

- Jak zawsze pięknie – wyszczerzył się

- Już się zbliżamy do przystanku. - oznajmiłam

- Wiem.

- Fajnie wyglądasz. - zachichotałam

- Raczej moją piżama. - spojrzał na mnie

- No może. - zaśmiałam się

Rozmawialiśmy a raczej wygłupialiśmy się jeszcze tak za nim doszliśmy do przystanku.

- Pa. - uśmiechnęłam się do niego

- Cześć. - dał mi buziaka w policzek

Wsiadłam do autobusu i zajęłam wolne miejsce. Zaczęłam śmiać się jeszcze chwilę widząc oddalającego się zmokniętego Louisa. Włączyłam jeszcze muzykę na odtwarzaczu i w słuchawkach obserwowałam Londyńskie ulice.

W szkole skierowałam się po salę matematyki. Nienawidziłam tego przedmiotu. Weszliśmy do klasy i usiadłam w ostatnim rzędzie.

- No to długopisy na ławki i rozdaję testy. - oznajmiła nauczycielka

- Co jakie testy? - szturchnęłam siedzącego przede mną Davida

- Właśnie też nie wiem. - odpowiedział

Gdy test pojawił się na mojej ławce nerwowo długopisem stukałam o ławkę. Wszyscy mnie uciszali, lecz ja próbowałam skupić się na zadaniach. Nagle dostałam jakąś karteczką w ramię. Otworzyłam ją i rozejrzałam się po klasie. Była to wiadomość od Ashley no a kogo innego. Napisane było '' Co teraz romansik z Louisem? Harry Ci nie wystarcza? '' odpisałam jej '' Wiesz co? To nie twoja sprawa, i daj mi spokój'' rzuciłam w nią zgniecioną karteczką. Spojrzałam na nią a ta zrobiła do mnie głupią minę. Zignorowałam ją, bo nie będę przejmować się jakąś dziewczyną. Tak mijały lekcje, nie zdziwiłam się, że Harrego nie było w szkole, bo pewnie miał prywatne lekcje.

Po wyjściu ze szkoły od razu skierowałam się do autobusu. Wysiadłam na przystanku blisko domu Louisa. Weszłam do domu i w domu panowała cisza.

- Jest tu ktoś? - zapytałam ściągając buty

- Nie ma nikogo. - burknął Louis

- No to się zabawię. - zaśmiałam się

- Ale tak bez Louisa?! - krzyknął oburzony Lou wychodzący z kuchni

- Żartowałam.- uśmiechnęłam się. - Co na obiad?- zapytałam

- Nie ma. - oznajmił

- No to zaraz coś zrobię. Jak tam twoja piżama?

- Suszy się.

- To dobrze. - poszłam do swojego pokoju po suche ciuchy i weszłam do łazienki

- Louis ! - wydarłam się

- Co?

- Jajco ! Tu jest wszędzie mokro ! - krzyknęłam

- Naprawdę? - wleciał do łazienki

- Głuptasie, od kiedy mokre ciuchy suszy się na podłodze? - walnęłam go lekko w czoło

- No spadły..

- Jasne.

- No naprawdę, przysięgam.

- Powiedzmy, że Ci wierzę.

- No to ja posprzątam, posuń się. - oznajmił

- Nie Louis, tam są drzwi, wyjdź i zamknij je. Ja to posprzątam bo chce się przebrać. - powiedziałam srogo i pokazałam palcem na wyjście

- Dobrze Olu, nie gniewaj się. - wyszedł zakrywając głowę rękami

- Co ja z nim mam. - wymamrotałem

- Słyszałem ! - krzyknął Louis

- Nie podsłuchuj !

Zmyłam wodę z podłogi, powiesiłam moje i Louisa ciuchy na kaloryferze i przebrałam się. W miarę ogarnięta wyszłam z łazienki. Weszłam do kuchni gdzie stał Louis oparty o blat. Podeszłam do niego i przytuliłam.

- Przepraszam. - rzekłam

- Za co? -zaśmiał się

- Byłam dla ciebie taka niedobra. - wtuliłam się w niego

- Wybaczam. - uśmiechnął się a ja dałam mu buziaka w policzek

- No to bierzemy się do roboty.

- Ola nie chce mi się. - przytulał mnie nadal Louis

- No to co będziemy jedli? - zapytałam i spojrzałam mu w oczy

- Zamówmy pizzę.

- No dobra.

- Chodźmy po telefon.

- Louis chyba możesz mnie już puścić. - zaśmiałam się

- Nie opuszczę Cię na krok. - poszliśmy przytuleni po telefon

Louis zamówił pizzę w bardzo śmieszny sposób. Potem zaczęliśmy się drażnić nawzajem. W końcu uwolniłam się z uścisków Lou i zaczęłam uciekać po całym domu.

- I tak Cię złapię ! - krzyknął Louis wbiegając i potykając się o każdy schodek na górę

- Nie masz szans ! - zaśmiałam się i wleciałam do pokoju Lou

On pobiegł do mojego pokoju a ja z hukiem wybiegłam z jego pokoju.

- Ola nie masz co uciekać, i tak Cię dopadnę. - mówił zdyszany

- Zmęczyłeś się? - zaczęłam się głośno śmiać stojąc za kanapą

- Mam Cię ! - krzyknął uradowany przeskakując przez oparcie kanapy i łapiąc mnie

- Wygrałeś. - oznajmiłam a on zaczął mnie łaskotać. Nawet mnie nie dotknął a już opętał mnie głośny śmiech. Gdy nasze twarze były bardzo blisko siebie usłyszeliśmy pukanie do drzwi.

- Kto to? - wymamrotałam gdy Lou był nade mną

- Nie wiem. - wstał i poszedł otworzyć

- Cześć ! - krzyknęli chórem pozostali członkowie One Direction

Podeszłam do każdego i przytuliłam, Harrego również, ale beż żadnego uczucia, po prostu nie chciałam aby chłopcy zorientowali się , że nie jesteśmy razem.

- Co robimy? - zapytał Zayn

- Zaraz będzie pizza. - oznajmił Louis

- Super ! - krzyknął uradowany Niall

- Gdybym wiedział to byśmy zamówili trzy a nie jedną. - zaśmiał się Lou

- Damy radę. - uśmiechnął się Harry spoglądając na mnie

Usiadłam na fotelu i obserwowałam wariujących chłopców. Zadzwonił dzwonek do drzwi i w tym samym momencie wraz z Louisem stanęliśmy na proste nogi i zaśmialiśmy się.

- Ja pójdę, siedź. - oznajmił Lou a ja zrobiłam jak powiedział

- Mmm mamy pizzę. - położył na stole

- Otwieraj szybciej ! Zaraz nie wytrzymam ! - oblizał się Horanek

- W sumie to ja też jestem głodny. - uśmiechnął się Liam

Wszyscy rzucili się na posiłek, ja postanowiłam poczekać, aż ten tłum się zmniejszy. Gdy podeszłam do Pudełka zobaczyłam tam tylko sosy.

- No dzięki. - burknęłam

- Niall oddaj jej kawałek. - zaśmiał się Zayn

- Moje! - krzyknął zasłaniając talerz

- Weź moją. - oznajmił Lou

- Nie, jedz. Pójdę sobie coś zrobić. - poszłam w stronę kuchni

- Ola ! Doba weź ten kawałek, przepraszam zabrałem Ci go. - powiedział blondasek

- Dziękuję bardzo. - wzięłam kawałek i zajadałam się.

Gdy zjedliśmy włączyliśmy jakiś film. Był on trochę nudzący i Niall wyłączył go. Chłopacy chcieli zagrać w prawda czy wyzwanie. Wszyscy się zgodzili.

- Ola prawda czy wyzwanie? - zapytał Liam

- Wyzwanie.

- Pocałuj Harrego, sory, że takie banalne ale nie wiem co wymyślić.

- A mogę jednak prawdę? - zmieniłam decyzję a 4/5 1D spojrzeli na mnie ze zdziwieniem

- Ej czy my o czymś nie wiemy? - zapytali chórem

- Przepraszam na chwilę.- powiedziałam i poszłam do swojego pokoju

Usiadłam pod drzwiami i uchyliłam je lekko. Słyszałam, że Harry opowiada im o całym zdarzeniu. Po policzku spłynęła mi jedna łza. Wstałam i gdy usłyszałam, że Hazza skończył, zeszłam na dół. Nie spojrzałam na nich, tylko od razu weszłam do kuchni. Czekałam aż woda w czajniku zagotuje się i wyglądałam przez okno.

- Dlaczego mi nie powiedziałaś? - zapytał Louis zamykający drzwi

- A czym tu się chwalić. - powiedziałam smutno

- Ej będzie dobrze. - przytulił mnie

- Pogodziłeś się z Harrym? - zapytałam

- Tak.

- To dobrze. - odparłam i obróciłam się aby zalać sobie kawę. - Chcesz też? - zapytałam po chwili

- Nie dziękuję. Jutro mamy audycje w radiu, idziesz z nami?

- Muszę iść do szkoły. - powiedziałam

- Ale ona jest po szkole.

- Może. - uśmiechnęłam się

- Chodź do chłopaków. - oznajmił

Weszliśmy do salonu i na sobie czułam ciągle wzrok Harrego.

- Harry dlaczego nie było Cię w szkole?

- Mam prywatne lekcje.

- Tak myślałam.

- A coś się stało?

- Nic, nic. Po prostu Ashle..

- Nie mówmy o niej. - przerwał mi

- Dobrze. - wbiłam wzrok w kawę i mieszałam ją palcem

- Dobra na mnie już pora. - oznajmił Niall

- Na mnie też. - rzekł Liam a zaraz dołączyli się jeszcze Zayn i Harry.

Pożegnałam się z nimi i poszłam posprzątać w salonie.

- Zostaw ja posprzątam muszę Ci się odwdzięczyć. - zaśmiał się Louis

- Nie. - powiedziałam i wzięłam puste pudełko po pizzy do rąk

- Przestań. - wyrwał mi je Louis

- No Louis nie jestem małym dzieckiem.

- Owszem jesteś. - poruszył brawiami

- Nie prawda !

- Prawda maluszku !

- Nie ! - stanęłam na kanapie. - I co ?! Jestem wyższa. - zaśmiałam się

- Oj naprawdę dużo. - wziął mnie na ręce

- Puszczaj ! Kręgosłup sobie połamiesz. - powiedziałam

- Niby czym.?

- Moim ciężarem.

- Jesteś leciutka. - ucałował mnie w czoło

- A ty słodki. - zarumieniałam się

- Kocham Cię. - powiedział a na mojej twarzy pojawiły się jeszcze większe rumieńce

- Jestem już czerwona jak burak. - zasłoniłam dłońmi moje policzki

Louis usiadł na kanapie a ja siedziałam na jego kolanach.

- Już późno. Idę się umyć. - Wstałam

- Siadaj. - trzymał mój nadgarstek

- Louis daj mi się umyć.

- Po co masz się myć? Nie śmierdzisz. - zaśmiał się

- A to, że ty nie śmierdzisz znaczy, że się nie myjesz? - zatkałam nos

- Myje się ! - krzyknął

- No właśnie.

Uciekłam do łazienki gdzie umyłam się i przebrałam w piżamę. Nie wzięłam swojej w pokoju, a w szafce znalazłam tylko piżamę Louisa więc założyłam ją.

- Fajnie wyglądasz. - zaśmiał się

- Ciągle tu stałeś? - szturchnęłam go

- Tak. - uśmiechnął się

- A dasz mi spać?

- Nie.

- Louis ! Posuń się ! - próbowałam go odepchnąć bo stał w wejściu do mojego pokoju

- No dobrze. - przepuścił mnie

- Dziękuję. - weszłam zadowolona do pokoju

- Bój się ! - zaśmiał się jak głupi

- Czego? - zapytałam obracając się koło łóżka w jego stronę

- Tego ! - rzucił się na mnie i zaczął gilgotać.

Maltretował mnie tak jakieś 10 minut.

- Lou dość ! - śmiałam się jeszcze odpychając go nogami

- Dam ci spokój. - uśmiechnął się

- To dobrze. -opuściłam nogi a Louis wylądował na mnie

- Ała ! To bolało !

- Nie narzekaj, nie jestem taki ciężki.

- No nie jesteś, no ale nie ważne.

- Olu. - odgarnął moje włosy z czoła

- Słucham Cię.

- Kocham Cię. - pocałował mnie, pierwszy raz odwzajemniłam pocałunek.

Gdy oderwaliśmy się od siebie uśmiechnęliśmy się.

- Dobranoc. - powiedział i wyszedł z pokoju

- Dobranoc. - wymamrotałam.

Leżałam w łóżku i nie mogłam uwierzyć w to, że ja może naprawdę czuję coś do Louisa. Z rozmyśleń wyrwał mnie sms o treści '' śpisz? '' był od Lou, odpisałam '' Nie, a ty czemu nie śpisz?'' , uzyskałam odpowiedź ''Myślę o tobie.'' , zaśmiałam się i napisałam '' śpij głupolu'' z uśmiechem na twarzy zasnęłam.

_______________

A taki jakiś pisany z niedzieli na poniedziałek :D  Jejku ! Jesteście niesamowite ! ♥ Kocham was !<3 prawie 5500 wyświetleń? ;o  nie wierzę ! :*